Op woensdag 19 oktober hebben we 2 scholen bezocht: Brooklyn Free School en Marymount NYC. Daarnaast hebben we met z’n allen een bezoek gebracht aan het consulaat. In deze blogpost achtergrondinformatie en een kort verslag van ons bezoek aan alle plekken.

BROOKLYN FREE SCHOOL

ACHTERGRONDINFORMATIE

Brooklyn Free School (BFS) is een kleine school met zo’n 80 studenten in de leeftijd van 3 jaar tot 19 jaar. De school is in 2003 opgericht door een groep ouders en leerkrachten. BFS is een democratische vrije school. De pedagogische aanpak ondersteunt studenten in het leiden van hun eigen leren. Hierin worden zij begeleidt door hooggekwalificeerde docenten, hun collega’s en de grotere gemeenschap door middel van stages, lessen, workshops, activiteiten en uitstapjes.

Missie
Brooklyn Free School heeft als missie onderwijs te bieden om sociale rechtvaardigheid te stimuleren. De school pleit er voor dat de stemmen van jongen mensen worden gehoord. BFS steunt de sociale en emotionele ontwikkeling via conflictbemiddeling, persoonlijke reflectie, diversiteitsbewustzijn en door studenten verantwoordelijkheid te laten nemen te zorgen voor de gemeenschap. BFS werkt in dienst van studenten en hun families, partners met progressieve opvoeders en omvat de grotere gemeenschap.

Leidende Princpes
Onderwijzen en leren: BFS weet dat studenten leren wat relevant is voor hun leven, studenten leren door het opdoen van ervaringen. De docenten bereiden de studenten voor op het krachtig aangaan van de wijde wereld. Samenwerken is de sleutel tot sterk onderwijs, dat studenten groeien is een gedeelde verantwoordelijkheid.

Jonge mensen: BFS staat er voor dat jongeren het recht hebben om te spreken en dat hun overtuigingen gehoord worden. Studenten worden sterke leerlingen en meer empathisch en begripvol wanneer zij worden gezien en gerespecteerd.

Vermogen: BFS maakt gebruik van democratische besluitvormingsprocessen om de stemmen en ideeën van de jongeren te versterken. De herinnering dat bij verandering een strijd noodzakelijk is is levend.

Spel: Mensen van alle leeftijden leren en ontwikkelen belangrijke relaties. Door middel van fantasierijk spel, het spelen van games leren studenten flexibel te zijn, begrip te tonen en verkennen zij de natuurlijke wereld van alle dag.

Gemeenschap: BFS is van mening dat de verbindingen in het gebouw tussen leeftijden, gezinnen en de bredere gemeenschap onmisbaar is voor het leven. Er wordt ruimte gemaakt om de dingen die iedere dag worden gedaan te delen zodat er voor iedereen plezier is.

Liefde: ligt ten grondslag aan alles wat BFS doet.

Curriculum
“Leren is niet het product van het onderwijs. Leren is het product van de activiteit van leerlingen.”
―John Holt

Het leerplan op BFS is flexibel en evoluerend, geïnformeerd door observaties van studenten, een goed begrip van kind- en adolescentenontwikkeling, student- en docentbelangen en constructivistische pedagogie. Deze benadering van onderwijs ondersteunt studenten verbindingen tot stand te brengen, wat ze al begrijpen te kapitaliseren en kennis te creëren.

Op een dag, op elk moment, zijn jongeren bij BFS betrokken bij een breed scala van activiteiten. Sommigen zijn spontane uitbarstingen op initiatief van de student, zoals het maken van een poppenkast of maken een schoolkrant; anderen zijn zorgvuldig gepland door leraren, zoals lopende schrijfworkshops, engineeringprojecten en maken een model. Sommige zijn individuele bezigheden, zoals het bouwen en versieren van een uitgebreide kartonnen huis; anderen zijn groepsinspanningen.

Democratische vergadering
De democratische vergadering is het hart en de ziel van Brooklyn Free School. Eenmaal per week komt de hele school samen om verantwoordelijkheid te nemen voor het bestuur van de school en het welzijn van allen deelnamers. Studenten ontwikkelen zich om te pleiten voor hun voorstellen en problemen op te lossen. De bijeenkomsten worden voorgezeten of verzorgd door de studenten. Alle studenten en medewerkers hebben een gelijke stem bij het nemen van besluiten.

De democratische vergadering vindt plaats elke woensdag van 10:45 tot 11:45 uur. Dus die pakken we mooi mee!

Commissies
Brooklyn Free School is afhankelijk van het vrijwilligerswerk van de ouders. Ieder gezin wordt gevraagd te participeren in de school door plaats te nemen in een of meerdere commissies.

High School Program
BFS kiest voor student-gecentreerd leren door spel en exploratie aan te moedigen, constructivistisch te onderwijzen, gezamenlijke cursussen aan te bieden en initiatieven van de self-directed student te ondersteunen. Het onderwijsprogramma stimuleert studenten leiderschap te tonen en verantwoordelijkheid te nemen voor de grotere gemeenschap, persoonlijke passies te onderzoeken, te bouwen aan een liefde voor leren en capaciteiten te verbeteren. Het hebben van een goed begrip van democratische waarden en kunnen werken met diverse groepen mensen wordt belangrijk gevonden. Vaardigheden om een leven lang te leren worden geoefend.

Brooklyn Free School eert de energie, nieuwsgierigheid en capaciteit van tieners en wil dat zij zinvol deelnemen aan de wereld om hen heen. BFS wil een belangrijke rol spelen in het bij staan van adolescenten op hun weg naar volwassenheid en helpt bij het ontwikkelen en plannen van ideeën en gedachten.

ONS BEZOEK


Na een rit met de metro zowel ondergronds als een mooi stukje bovengronds, via de Manhattan brug, komen we aan in Brooklyn. Door de buurt Clinton Hill lopen we naar Clinton Avenue waar de Brooklyn Free School (BFS) gevestigd is in een best opmerkelijk pand. Het heeft nog het meeste weg van een groot woonhuis waar je met liefde zou willen wonen. Eenmaal binnen heeft het ook alles weg van een woonruimte in plaats van een school. Dat is ook de bedoeling, want de filosofie van de BFS heeft als uitgangspunt dat kinderen zich prettig en thuis moeten voelen in de leeromgeving.


Kathy McCullangh, de zorgzame en gedreven director of education, gelooft in de missie: kinderen leren het best wanneer zij zelf bepalen wat ze leren, wanneer ze dat doen en hoe. Daarnaast hebben ze zeggenschap en verantwoordelijkheid over het eigen leren wat moet leiden tot het ultieme eigenaarschap. Hierdoor kennen de leerlingen zichzelf, weten ze welke passies en talenten ze hebben en wat zij nodig hebben om deze verder te ontwikkelen.

Het is lastig om na een bezoek van 3 uur te zeggen dat we dit hebben gezien. Van de 80 leerlingen (waarvan het merendeel de basisschoolleeftijd heeft) waren er veel niet aanwezig. Zij waren elders aan het leren door stage te lopen, een museum te bezoeken of te spelen in het park.


We krijgen een rondleiding van vrolijke 8-jarigen, wat leuk is maar ook lastig want het is anders vragen stellen aan 8-jarigen dan aan de leeftijdsgroep waar we normaal gesproken mee in gesprek gaan. In het pand zijn veel kleine ruimtes. Iedere leeftijdsgroep heeft zijn eigen woonkamer die dienst doet als leer- of speelruimte. Er is een bibliotheek, veel badkamers en een keukenruimte die vanwege de oude staat niet meer gebruikt mag worden. Op zolder is een kleine kamer waar een docente aan 8 leerlingen een biologisch thema uitlegt. Beneden in het pand is een open ruimte waar de wekelijkse schoolbijeenkomst wordt gehouden; een democratische vergadering van een uur waar alle leden van de school bij aanwezig zijn. Zo ook deze woensdagochtend. Tijdens het democratisch overleg worden thema’s in gebracht en besproken. Er is een gekozen voorzitter die de bijeenkomst leidt. Tijdens de bijeenkomst zie je leerlingen en medewerkers tekens geven met hun handen om zo aan te geven of ze iets wel of niet een goed idee vinden. Er wordt best lang gesproken of er op een eerder genomen besluit tijdens de vorige vergadering terug mag worden gekomen. Voor de jongere kinderen lijkt het best een opgave goed te blijven luisteren.


Wat nemen we mee

We gaan weg van BFS met mixed feelings; een van ons geeft aan deze schoolsituatie niet als een reële onderwijsvorm te kunnen zien. Een ander zou nog wel een dag mee willen lopen om echt de essentie en de werkwijze te kunnen doorgronden maar dit lukte helaas niet omdat er eerst door de gehele gemeenschap op democratische wijze hierover een besluit genomen moet worden….en democratisch besluiten nemen kost tijd. Daar neem je de tijd voor.

MARYMOUNT NYC

ONS BEZOEK

Marymount heeft verschillende vestigingen, waarbij wij een bezoek mochten brengen aan de afdeling die gelegen is aan de XXX street. In dit pand zitten vooral de leerlingen van de leeftijd 12-14. Het gebouw biedt daarbij een ruime gymzaal, een kunstruimte en een medialab. Ons bezoek richtte zich echter vooral op het fablab van docent James Dec, en dat is waar we de meeste tijd van ons korte bezoek hebben gezeten.Bij binnenkomst van de school moesten we, net als op elke school hier in New York, ons registreren en identificeren. Nadat de iedereen uit de kleine groep van 5 docenten dit gedaan had werden we door James opgehaald en rondgeleid door het gebouw. James vertelde dat er niet veel leerlingen waren, omdat de meeste leerlingen bezig waren met een project over architectuur en dus buiten de school bezig waren. Na een korte rondleiding kwamen we in het lokaal waarvoor we naar Marymount gekomen waren.James was erg sympathiek en behulpzaam, maar al snel kwamen we er achter dat het onderwijs op Marymount toch iets anders is dan we verwacht hadden. Daar waar Marymount zelf op de website propageert veel bezig te zijn met technologie en leiderschap gaf James aan dat dit heel erg mee viel. De laatste jaren is dit wel in opkomst, en dat is aan de ouders te zien: steeds meer ouders die werken bij tech-bedrijven, in plaats van alleen bankiers, advocaten en notarissen. Hoewel dit aan het verschuiven is gaf James zelf aan dat de meeste meisjes niet kiezen voor de technologische kant, maar vooral komen in verband met de muziekkant van de school.Inhoudelijk hebben we als groep niet veel geleerd, maar wat wel erg prettig was, was dat het een fijn gesprek op docenten-niveau was. Daarbij ging het over opdrachten uitwisselen, het gebruik van materialen en leuke ideeën voor projecten. Met een aantal leuke tips van James om andere plaatsen in New York te bezoeken en een eerlijke inkijk in een prive-school met katholieke achtergrond voor meisjes.

HET CONSULAAT / THE NY DEPARTMEN OF EDUCATION

ONS BEZOEK

Het consulaat van het Koninkrijk der Nederlanden zit samen met de Permanente vertegenwoordiging van Nederland bij de Verenigde Naties, in een pand aan de 3th avenue.

Als eerste werd er door Zwanette Bruggink een presentatie gegeven over het werk en de organisatie van het consulaat in New York. Het consulaat heeft drie afdelingen en werkt er verder samen met het Netherlands Foreign Investment Agency, NFIA.

De drie afdelingen van het consulaat zijn de volgende, economische zaken, Pers en culturele aangelegenheden en Consulaire zaken.

Het tweede deel van het programma bestond uit e presentatie en een discussie met twee medewerkers, van het Departement of Education (DoE) van de stad New York.

Zij gaven een mooi overzicht over het functioneren van de DoE en de omvang van dergelijk instituut. Voor ons was het erg prettig om een aantal zaken die wij bij eerdere bezoeken hadden gehoord in de context van het beleid van de stad New York te plaatsen.

Vanaf het burgemeesterschap van Bloomberg is er meer aandacht voor onderwijs gekomen. De huidige burgemeester Di Blasio heeft bij zijn verkiezing aangegeven dat de stad voor en van iedereen moet zijn en wil dus extra aandacht aan onderwijs besteden.

De hervormingen betalen zich uit in de resultaten op het gebied van slagingspercentage en niveau van rekenen. Ook het aantal drop-out is gedaald en ligt nu op een niveau van 13,8%. Terwijl in 2002 dit nog 19% was.

Om dit te bereiken hebben zij een ‘framework’ bestaande uit zes elementen om scholen beter te maken. Deze zijn gebaseerd op een onderzoek van A. Byrk e.a. uit 2010. (“Organizing schools for improvement form Chicago”).


Op basis hiervan hebben zij een aantal succesfactoren geformuleerd om scholen te kunnen verbeteren. Om een aantal voorbeelden te benoemen: ondersteuning dient gebaseerd te zijn op de specifieke omstandigheden van school, betrekken van de omgeving en de gemeenschap bij het functioneren van de school, handhaven van autonomie op schoolniveau i.c.m. met het ondersteunen van schoolleiders indien nodig.

Verder hebben we gesproken over speciaal onderwijs, NYC werkt met extraondersteuning hiervoor en de verplichting om een zg. IEP (individueel leerplan). Tevens kwam het fenomeen ‘charter school’ en onderwijs aan nieuwkomers aan de orde. We sloten af met wat algemeenheden over het Nederlandse onderwijsstelsel waarover de medewerkers van DoE enkele vragen hadden. Waarbij ze in eerste wel aangaven dat ze enigzins jaloers waren op de PISA-scores van Nederland.

DEBAT PRESIDENTSKANDIDATEN

Bram (Unic):

Tijdens een inspirerende week waarin we enorm diverse scholen bezoeken heb ik het weinig over de verkiezingen gehad. Eén keer maar ben ik met Amerikanen op dat onderwerp gekomen. Het was met een leerling die ons rondleidde op the Bronx High School of Science. Een school waar alleen de 10% slimste kinderen van New York naartoe mag. Dit meisje had net die week ‘the Young Democrats Club’ gestart op haar school en vertelde dit vol trots. Volgens haar is 95% van de leerlingenpopulatie Democraat, en dus was het maar gek dat deze groep niet eerder is ontstaan. De reden hiervoor was de grote culturele diversiteit in de school. Daar was Trump/de Republikeinen slecht voor. Mijn redenatie dat de leerlingen op deze school voor het overgrote deel bovengemiddeld veel geld gaan verdienen, en daarom dus eigenlijk beter af zijn bij de Republikeinen (ik probeerde een beetje te provoceren) snapte ze niet zo erg. En eigenlijk is dat wat mij betreft het verhaal van het Derde Presidentiële debat:


Mensen identificeren zich in de VS vooral op basis van religie en culturele achtergrond met één van de twee grote politieke partijen. De Republikeinen zijn kortgezegd conservatief, en de democraten progressief. Waar ze staan op het gebied van sociale en economische gelijkheid gaat het op het moment helemaal niet over. En dat maakt de politiek in de Verenigde Staten maar vreemd. Onder het genot van een biertje en een groot bord nacho’s luisterden we naar onderwerpen die wat mij betreft niet bij zo’n groot debat een rol moeten spelen. E-mails die verkeerd beveiligd zijn door Clinton, opmerkingen over seksueel misbruik van Trump. De meeste onderwerpen zorgen voor sensatie. En dat is waar het Amerikaanse volk nu naar luistert. ‘Trump is a straight talker’ (Trump zegt waar het op staat) is een veelgebruikte reden voor Trump aanhangers om op hem te stemmen. Wat mij betreft maar gek, want zoveel inhoud heeft hij niet. Hij is vooral bezig over zoveel mogelijk onderwerpen te klagen, zonder echt inhoudelijk te worden. Dat is waar het Amerikaanse volk op reageert, en dat is dus wat de media in de debatten uitlokt. ‘So Mr. Trump, you are definitely denying that you groped those women’. Kun je het je voorstellen dat we dat aan Mark Rutte of Diederik Samson vragen tijdens een debat?

Hoe gaan we de economie verbeteren is kort aan bod gekomen. Inhoudelijk werd daar vooral gezegd dat het plan van de ander niet werkt. De Republikeinen gaan de belasting verlagen, de democraten verhogen. Hoe precies? Geen idee. Dat vertellen ze namelijk niet.

Het was interessant om dit debat in het grotendeel door Democraten bewoonde New York te bekijken. Onze serveerster stoorde zich uitgesproken aan de opmerkingen van Trump. Terecht. Maar een echt inhoudelijk debat hebben we niet gezien, en zodra de analyse door de nieuwszenders begon werd het geluid van de tv weer gedempt.