Woensdag staat in het teken van ons bezoek aan het Olyfkrans College. Deze middelbare school voor jongens van 12-18 is opgericht door de nu 84-jarige Adriaan Mocke. Adriaan is ruim 50 jaar geleden naar Swellendam gekomen nadat hij vanuit zijn idealisme een school wilde oprichten. Hij liet zich onder andere inspireren door de kibboets in Israël en Rudolph Steiner, waaruit blijkt dat hij zich voornamelijk liet en laat leiden door de community. De gelegenheid om ook daadwerkelijk een school op te richten, deed zich voor op het moment dat mevrouw Koks hem een huis naliet.
ONDERWIJS ALS VERBINDENDE KRACHT
Dit gemeenschapsgevoel is vandaag de dag nog altijd terug te zien in verschillende projecten in het dorp. Dat hierbij een wederzijds respect maar ook wederzijdse afhankelijkheid belangrijk is, uit zich in de dankbaarheid van de mensen in het dorp, maar ook in het feit dat jongeren hier vaardigheden leren. Samen werken betekent allemaal iets doen en je draagt bij wat jij kan. We zien hier de kracht van Adriaan, waarbij ons duidelijk werd dat als hij iets aan je vraagt, je dit niet weigert. Hiermee zorgt hij voor verbinding.
Het is een zeer vriendelijke ogende school, het Olyfkrans College. Kleinschalig voortgezet onderwijs, voor maximaal 80 leerlingen. Het bijbehorende basisonderwijs hebben ze losgelaten, om een betere focus te kunnen leggen. We zien een prettig leefklimaat met prima faciliteiten. Als ouders betalen, is er blijkbaar veel mogelijk. En er is een vangnet, vanuit het idealisme van de oprichter.
We spreken hierover ook met Maarten van der Ven, een Nederlandse man die twaalf jaar geleden naar Zuid-Afrika is gekomen om een B&B op te richten. Maar om echt onderdeel uit te kunnen maken van de gemeenschap, is het van belang dat je ook iets terugdoet. Door middel van zijn stichting, draagt hij bij aan de kansen van jongeren om een vervolgopleiding te gaan starten. Ook de burgemeester van Swellendam heeft de moeite genomen om het MT van de NUOVO Scholengroep welkom te heten…
Naast dat de jongens deel uitmaken van de gemeenschap en iets voor hen terugdoen, volgen zij een erkend schoolprogramma op het Olyfkrans College. De school wordt vol passie geleid door Andrée van der Vijver, de dochter van Adriaan. Ook hier komt weer duidelijk naar voren dat de school in de gemeenschap staat, want de hele familie werkt op school en zij wonen tussen de huizen waar ook de jongens wonen.
We bezoeken een van de internaten, geleid door Cathy. Zowel jongens uit de townships van Swellendam als jongens van veraf komen naar het Olyfkrans College. De redenen dat de jongens voor deze school hebben gekozen, zijn divers. De ene geeft aan niet in het schoolsysteem te passen, maar sommigen gaan ook voor hun ambitie. De droom om naar de universiteit te gaan, is helaas te ver weg (en onbetaalbaar), maar zij willen net als elke andere jongere een mooie toekomst.
We zijn geraakt door de passie en betrokkenheid waarmee deze familie de school leidt. Wij zien dat dit het leren van de jongens beïnvloedt. Daarnaast wordt het onderwijs aan de gemeenschap gekoppeld, waardoor het leren echt wordt gemaakt.
Tijdens de lunch ontmoeten we jongeren van drie verschillende scholen uit de buurt. Samen volgen zij drama- en taallessen en laten zij ons zien wat zij in huis hebben. We zien expressie, maar ook verschillende oefeningen van samenwerken. Een mooi voorbeeld van hoe je interesses kunt bundelen en samen veel kunt bereiken.
De rest van de middag staat in het teken van reflectie en vooruitkijken naar de bijeenkomst over betrokken besluitvorming.